Je doet de dingen al jaren op dezelfde manier en staat er niet zo bij stil; we hebben onze gewoontes en het leven gaat haar gang….

Totdat het niet meer zomaar lukt. Totdat het niet meer past, je niet genoeg energie meer krijgt van wat je doet en je jezelf afvraagt in hoeverre jouw leven eigenlijk nog echt van jou is. Daar gaan deze vrouwenweekenden over.

 

De vrouwenweekenden zijn bedoeld voor vrouwen in de periode in en na de overgang en bieden ruimte en steun bij alles wat daarbij komt kijken.

De overgang is een periode waarin er veel verandert; je lijf, relaties, werk, vriendschappen, en je plek binnen de generaties. Wat eerder vanzelfsprekend leek, is dat nu niet meer. Het kan voelen alsof je jezelf kwijt bent en je leven niet meer van jou is. Je lijf en je leven staan op hun kop en dit biedt zowel lasten als kansen.
Inzichten in wie je was, bent en wilt zijn. In deze weekenden verbind je je weer met je oorspronkelijke kwaliteiten en opnieuw met je eigen bestemming. Wat brengt de overgang jou ten diepste, en wat staat nog in de weg van de vervulling daarvan?

Je oogst je eigen goud….

Er komen verschillende thema’s aan de orde: met name rond je lijf, je relaties en je plek in de maatschappij. Dat je lijf in deze periode zo verandert geeft veel onzekerheid.
In de overgang verliezen vrouwen binnen vijf tot tien jaar hun hormonale balans. Je kunt te maken krijgen met stemmingswisselingen, opvliegers, slecht slapen, vergeetachtigheid,
concentratie- stoornissen en nog zo’n 35 andere klachten alleen op basis van de hormonale schommelingen. Je huid, spieren en gewrichten, conditie: hollen (bij)zienderogen achteruit.
En zonder dat je er invloed op lijkt te hebben veranderen je contouren: meer buik en minder taille. En dat kan een flinke deuk in je zelfvertrouwen slaan. We dragen allemaal zoveel oude
beelden bij over wat wel of juist niet aantrekkelijk is, en vrouwen in de overgang staan daarbij niet in het eerste rijtje!

Met welke ogen kijken we naar onszelf en ons lijf? En hoe is het om een weekend lang samen te kijken in een bedding van herkenning en warmte: Om het verlies te nemen en daarmee ruimte te maken om te voelen wat er juist in deze periode in ons tot bloei kan komen: Hoe kunnen we met zachte ogen naar onszelf en onze trouwe wijze lijven kijken. Hoe trouw zijn wij aan dit huis waarin we wonen, ons hele leven lang?
Nadat we jarenlang veel verantwoordelijkheden hebben gecombineerd wat betreft zorgtaken, vaak voor zowel kinderen als ouders, werk en relaties komt er meer ruimte om te
kiezen: wat willen we met deze ruimte en hoe maken we deze keuzes?